Að setja sér markmið og ná takmarkinu

Hlustaði í morgun á þáttinn "Sprengisand" á Bylgjunni. Þar var Ragnar Arnalds. Hann vill ekki í ESB, rökin: Það tekur svo langan tíma og við erum svo langt frá því að ná efnahagslegum skilyrðum. Þetta fannst mér skrýtin rök.

Ég hef aldrei verið íþróttamanneskja, en ég setti mér markmið fyrir nokkrum árum að hlaupa 10km hlaup fyrir fertugt og síðar setti ég mér það markmið að hlaupa hálft maraþon. Ég vann að þessu með þrotlausum æfingum og náði markmiðinu. Það tók nokkur ár en tókst. Einnig hef ég sett mér markmið um að klífa ögrandi fjallstinda, til að ná því þarf að sinna æfingum samviskusamlega og þá tekst það.

Það er engin afsökun fyrir að leggja ekki af stað í vegferð sem innganga í ESB er, bara af því að við séum svo langt frá því að ná skilyrðum í dag. Þá þess heldur er að setja sér markmið og vinna að því, hafa trú á takmarkinu og vinna að því þrotlaust.

Það þarf að finna önnur rök gegn ESB ef þetta eru þau bestu.

Ég er á leið til útlanda og mun því lítið bæta á þessa síðu næstu daga. Ég veit, dýrmætur gjaldeyrir og allt það. Þetta er vinnuferð "júsermíting", enn reynum við Íslendingar að vera með í samfélagi þjóðanna. Ég mun hitta kunningja frá hinum Norðurlöndunum.

Verð að viðurkenna að ég er forvitin að vita hversu vel þeir hafa fylgst með fréttum héðan.

Athugasemdir

[Lára Hanna Einarsdóttir, 9.11.2008 kl. 23:24]

Mikið áttu gott að vera að fara í burtu, þótt ekki verði nema í einhverja daga.

Góða ferð og leyfðu okkur að heyra umræðuna þegar þú kemur heim.