Eggið og hænan klifra

Á Hnappavöllum í Öræfasveit eru fallegir hamrar sem freista klifrara. Þar hefur verið komið fyrir festingum þar sem klifrarar geta komið fyrir tryggingum. Til eru kort með merktum leiðum í hamrinum þar sem tiltekið er erfiðleikastig klifurleiðanna.

Um seinustu helgi gafst Sindra syni mínum tækifæri á að sýna okkur foreldrunum þetta svæði og hvernig hann ber sig til við þetta sport. Einnig mátti faðirinn til með að prófa og var verulega gaman að sjá þarna eggið kenna hænunni.

Klifrarar þurfa að vera a.m.k. tveir saman. Talað er um að sá sem fer fyrr upp "leiði", þ.e. hann setur karabínurnar (tvistana) í krókana sem eru fastir í veggnum. Síðan smellir hann línunni í tvistana. Sá sem stendur á jörðinni er með línuna festa í beltið sitt og passar að ætíð sé mátulega strekkt á henni og gefur meiri slaka eftir þörfum. Ef sá sem leiðir dettur, er fallið aldrei meira en sem nemur fallinu úr seinustu festingu.

 

Hér er Sindri kominn langleiðina að efsta krók.

Þegar línan er kominn í efsta krók er talað um að vera í "toprope". Þá er hægt að síga niður og hirða upp tvistana sem notaðir voru sem tryggingar  á leiðinni upp.

Þá var komið að hænunni sem stóð sig bara vel. Þetta sport reynir mjög á styrk í öllum líkamanum, sérstaklega í fingrum og framhandlegg skilst mér.

´

Þarna voru staddir fleiri klifrarar. Mér sýndist þetta svæði vera alger paradís fyrir þetta sport. Á þessari mynd sést vel hvernig samspil klifraranna tveggja er.

Það var reglulega ánægjulegt að fá að fylgjast með og sjá hvernig þetta sport gengur fyrir sig.

Ég nefndi í fyrri færslu að ég þekki einn mér nákominn sem lætur sig dreyma um Þumal. Þar eru einhverjar festingar og get ég vel skilið löngun þeirra sem eru byrjaðir í þessu sporti til að klífa hann.