Landspítalinn ohf

Enn og aftur finnst mér vera læðst aftan að mér mér einkavæðingartilburði. Nýjast eru hugmyndir um að setja ohf aftan við nafn Landspítalans, tilgangurinn, jú að "auka sveigjanleika í rekstri".

Alveg er þetta í takt við aðra einkavæðingu sem komið hefur verið í kring. "Sveigjanleiki í rekstri", hvað skyldi það nú þýða á mannamáli? Kannski er ég bara vitlaus og tortryggin, en mér dettur bara í hug útboð til einkaaðila. Skoðum aðeins nánar hvað það þýðir.

Þetta er ekkert annað en einkavæðing í krafti einokunar en ekki samkeppni. Ég hef sagt það áður hér á þessari bloggsíðu og segi það enn og aftur: Einkavæðing á sviðum sem ekki getur staðið í raunverulegri samkeppni á ekki rétt á sér. Öll starfssemi sem í eðli sínu er einokun á að mínu mati að vera í höndum opinberra aðila.

Hátækniheilbrigðisþjónusta eins og rekin er á Landspítalanum er þar gott dæmi. Slík þjónusta verður aldrei rekin á samkeppnisgrundvelli, um er að ræða ákveðna tegund einokunar og í krafti eðlis þjónustunnar er hætta á að með tíð og tíma sé hægt að krefjast hárra fjárhæða fyrir að veita hana.

Hvernig í veröldinni ætlum við að komast hjá slíku eftir að einkaaðilar hafa komist yfir þessa starfssemi? Ef ég væri hörð "bisness" gella myndi ég reyna að komast inn í svona starfssemi, þarna liggja peningar og með kverkataki á stjórnvöldum er þetta uppspretta gríðarlega fjármuna.

Af hverju ættu einkaaðilar að sjá sér hag í að reka Landspítalann á ódýrari hátt en gert er í dag? Ég kem ekki auga á neina augljósa ástæðu meðan ríkið borgar brúsann.

Nú er bara spurningin hvort það sé einungis einn stjórnmálaflokkur við völd og hvort flokkurinn sem kennir sig við jafnaðarstefnu horfi í hina áttina eða hvort umræddur jafnaðarmannaflokkur hefur þrek og þor til að standa gegn þessari vitleysu.

Einn daginn verður þjóðvegur nr. 1 orðinn ohf.

Mér er ekki skemmt.