Fákeppni á íslenskum matvörumarkaði

 Alvarlegar ásakanir hafa komið fram um verðsamráð á íslenskum matvörumarkaði. Ég ætla ekki að meta sannleiksgildi þeirra. Ég er hins vegar neytandi og sem slíkur hef ég verulegar áhyggjur af þeim atriðum sem komið hafa fram í umræðunni undanfarna daga.

Komið hefur fram að Bónus sé iðulega með verð u.þ.b. krónu lægra en Krónan. Getur það verið tilviljun? Getur verið að um ólöglegt samráð sé að ræða? Eða getur verið að einfaldlega um þegjandi samkomulag sé að ræða?

Fyrir u.þ.b. 2 árum ríkti verðstríð milli ofangreindra aðila. Gekk það svo langt að verslanir nánast gáfu sumar vörur. Klárlega töpuðu báðir aðilar á þessu verðstríði og klárlega munu neytendur á endanum greiða kostnaðinn af því. Eftir að þessu verðstríði lauk hefur Bónus iðulega komið betur út í verðkönnunum. Þessar verslanir hafa viðurkennt að vera með fólk á sínum snærum sem daglega kannar verð hjá samkeppnisaðilum og síðan eru verð í búðunum færð til eftir þessar kannanir. Bónus gaf Krónunni skýr skilaboð í umræddu verðstríði; sama hvað Krónan lækkaði sig mikið, Bónus færi neðar.

Þetta þýðir á mannamáli að Krónan veit að það þýðir ekkert að reyna að vera lægri en Bónus, Bónus fer alltaf neðar.

Getur þetta talist samkeppni á matvörumarkaði? Meðan ástandið er svona skiptir engu hvort um vísvitandi samráð er að ræða eða ekki, það er engin samkeppni til staðar þegar einn aðilinn hefur slíkt ægivald á íslenskum matvörumarkaði. Umræddur aðili hefur gefið út yfirlýsingu með fyrrnefndu verðstríði að hann líði ekki samkeppni.